Projekt koncepcyjnego kościoła oraz domu parafialnego proboszcz nominat powierzył inż. Jerzemu i Marii Godlewskim z Poznania. Kuria nie zatwierdziła projektu przedstawiając jednoczśnie swój projekt autorstwa Aleksandra Holasa, znanego z projektowania kościołów takich jak np. kościół parafialny pw. bł. Bogumiła w Gnieźnie. 3 sierpnia 1982 roku władze państwowe widząc oba projekty zdecydowały na budowę kościoła według projektu państwa Godlewskich. Powodem zgody było m.in. kształt korony, nawiązującej do rangi Królewskiego Miasta Gniezna. Podczas jego projektowania istotny był fakt, aby nad miastem przeważała gnieźnieńska katedra. Dlatego też kościół nie mógł być wyższy – jak wcześniej planowano – niż katedra. Projektu korony podjął się konstruktor inż. Wacław Latawiec. W 1983 roku na plac budowy kościoła wjechała pierwsza koparka tym samym rozpoczynając budowę kościoła. Budowę domu parafialnego z częścią mieszkalno-katechetyczną ukończono w roku 1988. W 1990 roku mury świątyni wyprowadzono do wysokości 17 m i zwieńczono je żelbetowym pierścieniem, na którym postawiono stalową konstrukcję dachu wraz z latarenką. Sama konstrukcja dachowa sięga wysokości 28 m, a łącznie z latarenką i ponad 6 m krzyżem wynosi dokładnie 38,6 m wysokości. W 1991 roku wymurowano elementy korony oraz wykonano projekt witraża artysty Wojciecha Surdackiego. W 1992 roku kościół wyposażono w witraż z patronem parafii o średnicy 3,4 m, okna oraz wentylację. W latach 1994–1995 kościół wyposażono w ołtarz, drzwi, lektorium, ułożono posadzkę, wykonano nagłośnienie i oświetlenie oraz marmurową ścianę prezbiterium i oryginalną chrzcielnicę nawiązującą do dawnej tradycji chrześcijańskiej, w której odbywać mogą się chrzty przez zanurzenie. Świątynię oddano do użytku 17 grudnia 1995 roku. Może pomieścić 1300 osób.
Rok 1993 to rok wytężonej pracy nad projektem wystroju wnętrza, do którego dołączył rzeźbiarz prof. Józef Petruk z Poznania, który postanowił zająć się ścianą prezbiterium. Wnętrze kościoła wykonano według wcześniejszych wzorów innych kościołów projektowanych przez Kiko Argüello – twórcę Drogi Neokatechumenalnej. Bazowym kościołem był Kościół San Bartolomeo in Tuto we Florencji. Kościół wyposażono w dębowe ławy przeznaczone dla wiernych. Nawa Główna prezentuje rzadko spotykane rozwiązanie posoborowej architektury wnętrza. Wystrój opisany na osi świątyni symbolizuje Ciało Chrystusa mistycznie obecnie w Ludzie Bożym. Miejsce przewodniczenia, w kształcie katedry, czy też tronu, otoczone przez siedzenia koncelebransów, znajduje się w najwyższym miejscu kościoła i w centrum apsydy, co podkreśla funkcję przewodniczącego jako obrazu Chrystusa, Głowy Kościoła. Podwyższenie tego miejsca sprawia, że przewodniczący jest dobrze widoczny dla całego zgromadzenia i może rzeczywiście przewodniczyć akcji liturgicznej.
KRZYŻ
w prezbiterium przedstawia tajemnicę rodzącego się Kościoła. Kamienna ściana, na której jest umieszczony, to symbol nieogarnionego Boga, który objawia swą miłość w Chrystusie ukrzyżowanym. Swymi przesadnie wielkimi dłońmi, Zbawiciel próbuje objąć z krzyża wszystkich grzeszników. Maryja, symbol Kościoła, przyjmuje do kielicha życia wypływającą z Chrystusowego boku krew i wodę. Woda jest symbolem obmywającego chrztu, a krew sycącej ludzkie pragnienia Eucharystii. Sprawcą i ożywicielem tej tajemnicy życia z Bogiem jest zstępujący z góry Duch Ojca i Syna – nasz Pocieszyciel.Rzeźbę wykonano z brązu. Konstrukcja ważąca 2,5 tony, mierząca 4,8 m wysokości oraz 3 m rozpiętości została zaprojektowana przez Józefa Petruka. Zawieszono ją na marmurowej ścianie prezbiterium.
RELIKWIARZ
Szczątki bł. Radzyma, które znajdują się w posiadaniu parafii, znalazły godne miejsce w relikwiarzu na prawym filarze prezbiterium. Składa się on z kasety wykonanej w kształcie świątyni ze srebra, nad którą umieszczono postać św. Radzyma z podwójnym krzyżem. Opracowania projektu, na którego koncepcję ogłoszono konkurs.Wykonania podjął się Wawrzyniec Samp z Gdańska, który wcześniej podjął się wykonać dla parafii płaskorzeźbę Prymasa Tysiąclecia, a także postać prymasa i replikę trumienki św. Wojciecha w katedrze gnieźnieńskiej. Kasetę w kształcie kościoła wykonał jubiler – Mirosław Chiluta z Gdańska. Postać Radzyma wykonano w stylu barokowym, tak jak postać św. Wojciecha na trumience. Podstawa relikwiarza to znak polskiej ziemi, na której bł. Radzym opiera pastorał, zostawiając znak podwójnego krzyża, tzn. błogosławieństwo biskupie dla Polski.
WITRAŻ
umieszczono nad prezbiterium w koronie kościoła z patronem parafii trzymającym w ręku podwójny krzyż biskupi oraz lilię. Obok niego umieszczono herb Sławników, a po bokach świątynię bł. Radzyma i gnieźnieńską katedrę.
AMBONA
znajduje się na stałym podwyższonym miejscu w łączności z miejscem przewodniczenia.Jest ona obrazem kamienia z grobowca Chrystusa, z którego anioł (czyli diakon, lektor lub kantor) obwieszcza niewiastom dobrą nowinę.
SADZAWKA CHRZCIELNA
wykonana z marmuru została wydrążona w posadzce. Dzięki odpowiedniej instalacji hydraulicznej woda używana do chrztów przez zanurzenie jest świeża, czysta i ciepła (temperatura około 35-42 stopni Celsjusza). Chrzcielnica ma kształt długiego krzyża wpisanego w ośmiobok (liczba osiem oznacza zmartwychwstanie), a jej przykrycie wykonane z brązu składa się z pięciu elementów. Środkowy przedstawia krzyż Chrystusa otoczony dwiema gałązkami, oliwną i palmową – symbolami pokoju i życia wiecznego. Pojemność chrzcielnicy to 1600 litrów wody.
DROGA KRZYŻOWA
składa się z 15 obrazów namalowanych przez śp. Marka Ronę z Bydgoszczy. Piętnasta stacja to Zmartwychwstanie Jezusa. Każda stacja Drogi Krzyżowej to wyjątkowe przemyślenia artysty na temat męki Jezusa Chrystusa, dzięki niej mamy stać się prawdziwymi uczestnikami Drogi Krzyżowej oraz cierpienia Jezusa.
KONFESJONAŁY
ufundowano w 1997 roku. Wykonano je z drzewa dębowego. Ustawione w nawie bocznej znajdują się jakby poza zgromadzeniem. Tutaj Ci, którzy odwrócili się od Boga mogą na nowo pojednać się z Ojcem. W kościele ustawiono również trzy konfesjonały zamknięte.
ORGANY
Organy elektroniczne zamontowano w 2010 roku. Poświęcił je Prymas Polski Józef Kowalczyk w święto św. Rodziny z Nazaretu.
OBIEKTY TOWARZYSZĄCE
KAPLICA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU
przylega do kościoła, w której odprawiane są Msze święte poranne oraz niektóre nabożeństwa. Na bocznej ścianie znajdują się obrazy św. siostry Faustyny Kowalskiej oraz Jezusa Miłosiernego. Wierni codziennie o godzinie 15.00 zbierają się kaplicy na Koronce do Miłosierdzia Bożego. Od dnia beatyfikacji wisi również obraz bł. Jana Pawła II. W prezbiterium widzimy obraz Matki Bożej Częstochowskiej, marmurowy ołtarz oraz pozłacane tabernakulum, nad którym namalowana jest Trójca Święta-Andrieja Rublowa.
GROTA FATIMSKA
Na terenie parafii, tuż przy kościele znajduje się specjalnie wybudowana kapliczka zwana Grotą Fatimską. W niej bowiem znajduje się wierna kopia Matki Bożej Fatimskiej, która została przywieziona podczas specjalnej pielgrzymki do Fatimy w 1999 roku. Miejsce to jest bardzo szczególne dla wszystkich parafian. Często można spotkać przed Grotą Fatimską modlących się, bądź zatrzymujących się choćby przez chwilę wiernych, również często można zobaczyć rodziców lub dziadków z dziećmi, którzy pokazują swym pociechom, że tutaj możemy spotkać Maryję.
DOM PARAFIALNY
składa się z trzech części: mieszkalnej, katechetycznej oraz parafialnej. W części mieszkalnej wydzielono dziewięć mieszkań, kuchnię, jadalnie i strych, w części katechetycznej wydzielono dziewięć salek, bibliotekę, kawiarenkę, hol, Wieczernik z dużym obrazem Ostatniej Wieczerzy i nowoczesnym systemem multimedialnym.
PLAC IM. KS. KAN. ZBIGNIEWA KAPTURCZAKA
W maju 2014 roku zgodnie z Uchwałą Rady Miasta Gniezna plac przed kościołem otrzymał imię ks. kanonika Zbigniewa Kapturczaka - pierwszego budowniczego świątyni. 5 maja odprawiona została uroczysta Msza święta, której przewodniczył ks. kan. Andrzej Grzelak wraz z innymi kapłanami, a po niej ks. Proboszcz Andrzej Szczęsny wraz z p. Marią Kocoń odsłonili pamiątkową tablicę oraz dokonano poświęcenia placu im. ks. kan. Zbigniewa Kapturczaka.
PŁASKORZEŹBA KARDYNAŁA WYSZYŃSKIEGO
umieszczono na frontowej ścianie Domu Parafialnego. Wykonana jest w brązie, takim samym jak rzeźba w prezbiterium przez Wawrzyńca Sampa. Płaskorzeźbę tworzą trzy elementy: postać prymasa Wyszyńskiego, kościół bł. Radzyma Gaudentego oraz fragment kwatery Drzwi Gnieźnieńskich.